BOSTON TERRIER​

Początki rasy Boston Terrier sięgają połowy XIX wieku i miasta od którego wzięła się ich nazwa – Boston, w stanie Massachusetts. Rasa terrier bostoński została oficjalnie uznana przez Amerykański Związek Kynologiczny w 1893 roku. Najsłynniejszą miłośniczką rasy była Ewelina księżna Essex.

Jest to nieduży pies z wyglądu podobny do Buldoga Francuskiego. Nazywany jest także miniaturką Boksera. Jego sierść jest krótka i delikatna. Bardzo mało linieje. Występuje w umaszczeniu czarnym, pręgowanym lub foczym z białymi znaczeniami.

W obrębie tej rasy występują trzy kategorie wagowe:

  • lekka – do 6,8 kg
  • średnia – do 9,1 kg
  • ciężka – do 11,4 kg

Charakter to chyba najważniejsza dla właściciela cecha każdego psa, a szczególnie psa, którego przeznaczeniem jest towarzyszenie swojemu opiekunowi i jego rodzinie. Można bez większego ryzyka powiedzieć, że pod tym względem Boston należy do najbardziej udanych małych ras.

„Wyraz idealnego boston terriera: żywy i sympatyczny. Usposobienie wskazuje na wysoki stopień inteligencji. Jest to najistotniejsza cecha charakteryzująca tę rasę”. (Wzorzec FCI nr 140).

Powyższy cytat wcale nie jest zawartym wyłącznie we wzorcu rasy opisem ideału, do którego należy dążyć, ale bardzo zwięzłą charakterystyką współczesnego Boston Terriera. W ciągu stu lat istnienia rasy udało się hodowcom uzyskać populację bardzo ciekawą i jednolitą pod względem psychiki. Duże słowa uznania należą się tutaj prekursorom amerykańskim, którzy dość wcześnie dostrzegli potrzebę doskonalenia rasy nie tylko pod względem eksterieru, ale i psychiki. Słusznie sądząc, że trwałą i dużą popularność rasie może zapewnić tylko jej atrakcyjność jako psa towarzyszącego. To dość powszechne przekonanie zostało usankcjonowane we wzorcu rasy, który duży nacisk kładzie na cechy charakteru, szczególnie na inteligencję, temperament i przyjacielski stosunek do człowieka.

W efekcie dzisiejszy boston terrier jest pse  żywym, wesołym i przyjaznym, cechuje go wysoki stopień inteligencji oraz wielkie przywiązanie do właściciela. Mimo dużego temperamentu, w przeciwieństwie do podobnych wielkością przedstawicieli innych ras, jest niehałaśliwy i otwarty w kontaktach z dziećmi nawet tymi najbardziej dokuczliwymi. Wielką radość sprawiają mu wszystkie formy współdziałania z człowiekiem.

Jego duża sprawność fizyczna i nieprzeciętna inteligencja jest wykorzystywana w agility i innych sportach. Pomimo krótkiego nosa, nie ma problemów z oddychaniem, może więc towarzyszyć nie tylko osobom starszym w czasie spacerów, ale jest też w stanie odbywać długie wycieczki nawet przy rowerze. Większość bostonów nadspodziewanie dobrze znosi wyższe temperatury, są zresztą psami raczej „ciepłolubnymi” i nie zawsze z ochotą wyjdą na spacer w deszczowy poranek, ale ich ciągła gotowość do współpracy czy to w zabawie, czy w szkoleniu z pewnością je do tego zachęci.

Przyjazny stosunek Boston Terriera do wszystkich ludzi nie zawsze dotyczy też innych psów, nachalnie obwąchiwany lub prowokowany potrafi się odgryźć. W tym małym ciele płynie krew przodków – gladiatorów, zaatakowany Boston skutecznie broni się nawet przed dużymi psami, sam jednak zwady raczej nie szuka.

Dla swojego pana Boston Terrier gotów jest wskoczyć w ogień i stara się nie robić nic, co mogłoby sprawić mu przykrość. Życie z tym ciekawym rozrabiaką pełne jest pozytywnych doznań, oddania i ogromu miłości.